مقایسۀ روش‌های مختلف تهیۀ مدل ارتفاع رقومی مورد شناسی: حوضۀ آبخیز نوفرست، شهرستان بیرجند، استان خراسان جنوبی

برآورد دقیق خصوصیات کمی و کیفی پدیده‌های طبیعی، مستلزم صرف زمان و هزینۀ زیادی می‌باشد. بنابراین، روش‌های درون‌یابی به‌عنوان راه حل مناسبی در تخمین محل‌های بدون اطلاعات و نمونه‌برداری نشده مورد استفاده قرار می‌گیرند. از آنجا که نقشه‌های مشتق شده از مدل ارتفاع رقومی زیاد است و این نقشه در تحلیل‌های مختلف کاربرد دارند و ممکن است با وزن‌های متفاوت در نتایج یک کار تحلیلی، نقش داشته‌باشند. اگر منبع اصلی که همان نقشه مدل ارتفاع رقومی است، ایرادی داشته‌باشد؛ اشکال در کل پروژه زیاد خواهد شد. انتخاب مناسب‌ترین روش ساخت مدل ارتفاع رقومی که با دقت بالاتری بتواند مدل واقعی‌تری را از شرایط طبیعی زمین ارائه نماید، موضوع اصلی این تحقیق است. هدف از این تحقیق، مقایسۀ برخی روش‌‌های تهیۀ مدل ارتفاع رقومی شامل؛TIN, TOPOGRID و نیز مدل ارتفاع رقومی استخراج شده از تصاویر ماهواره‌ای سه بعدی است. روش‌های مذکور بر روی داده‌های حوضۀ آبخیز نوفرست در 40 کیلومتری شرق شهر بیرجند انجام شده و نتایج آن با همدیگر و نیز با داده‌های برداشت ‌شده از سیستم‌های تعیین موقعیت جهانی دو فرکانسه مورد ارزیابی دقت، قرار گرفته‌است. نتایج حاصل از مقایسۀ مقادیر حداقل و حداکثر اختلافات و نیز مقایسۀ مقادیر RMSE بین مدل‌های ارتفاعی رقومی و داده‌های سیستم موقعیت جهانی دو فرکانسه 4DGPS در 10 محدودۀ مطالعاتی نشان می‌دهد که روش TIN با پنج بار کسب مقادیر، حداکثر اختلاف و کسب نکردن هیچ مقدار حداقلی، بیشترین خطا و مدل رقومی SRTM با سه بار کسب مقادیر حداقلی اختلاف و کسب نکردن هیچ مقدار حداکثری از دقت بالاتری برخوردار می‌باشد. در این مقایسه روش TOPOGRID و TOPOGRID IN5 و مدل رقومی استخراج شده از تصاویر ASTER در رتبه‌های بعدی قرار دارند